IGRZYSKA ŚMIERCI: BALLADA PTAKÓW I WĘŻY (2023) | RECENZJA FILMU

Igrzyska Śmierci: Ballada ptaków i węży (2023) - to amerykański film akcji wyreżyserowany przez Francisa Lawrence'a na podstawie powieści Suzanne Collins pod tym samym tytułem. Akcja rozgrywa się 64 lata przed wydarzeniami z pierwszego filmu tej serii, a dokładnie podczas 10. Głodowych Igrzysk. Fabuła ukazuje młodego Coriolanusa Snowa i jego drogę do zostania przywódcą Panem. Nim to się stanie na jego drodze pojawia się Lucy Gray Baird, trybutka z Dwunastego Dystryktu. Obejrzyj zwiastun.

W skrócie - Młody Coriolanus Snow zostaje mentorem trybutki z Dwunastego Dystryktu podczas 10. Głodowych Igrzysk. Od tego momentu, losy jego i Lucy Gray Baird nierozerwalnie się splatają.

Gatunek: Akcja | Science Fiction | Przygodowy

Czas trwania: 158 minut

Jeśli kiedykolwiek po obejrzeniu Igrzysk Śmierci, zastanawialiście się jak wyglądały jedne z pierwszych aren, kto był pomysłodawcą tego wydarzenia i jak to się stało, że Coriolanus Snow został prezydentem to mam dobrą wiadomość! Właśnie w tym filmie, który jest prequelem uwielbianej przez miliony ludzi serii - poznacie odpowiedzi na powyższe pytania.

Akcja rozgrywa się chwilę przed 10. Igrzyskami Głodowymi, gdzie ukazuje nam się młody, 18-letni Coriolanus Snow mieszkający w Kapitolu wraz ze swoją kuzynką Tigris (która pojawia się w jednej z poprzednich części, a dokładnie w Kosogłosie cz.2) oraz babcią. Niezbyt bogaty, ale zdeterminowany by osiągnąć wymarzone cele, mimo, że życie niejednokrotnie rzuca mu kłody pod nogi. Wkrótce okazuje się, że powiedzenie: "iść po trupach do celu" - jest tutaj bardzo adekwatne.

10. Igrzyska Głodowe mają być inne niż dotychczas. Uczestnicy otrzymają swoich mentorów - uczniów z Kapitolu, którzy za wygraną swojego trybuta, zyskają sławę i pieniądze. Poza tym, przez problemy z oglądalnością, Snow jak i inni jego rówieśnicy są zmuszeni do wymyślenia czegokolwiek, co zwiększyłoby statystyki. Nie będę za wiele zdradzać, oprócz tego, że nasz główny bohater oczywiście trafił na trybuta (a właściwie trybutkę) z Dystryktu 12 - uważanego za najsłabszy ze wszystkich sektorów.

Lucy Gray Baird jest niezwykle barwną postacią. Zresztą, nic dziwnego. Przed wojną należała do trupy cyrkowej, więc talent do muzyki to tak naprawdę jej jedyna broń. Po nieuczciwym losowaniu trafia na arenę 10. Igrzysk Głodowych, które nie wiem, czy wiecie, kręcone były u nas w Polsce, a dokładniej na Hali Stulecia we Wrocławiu. Enjoy the show.

Coś co również rzuca się w oczy to podobieństwa, które można wyłapać w zachowaniu jak i gestach Lucy Gray do Katniss Everdeen (uczestniczki 74. Igrzysk Głodowych). Mimo, że trybutki Dystryktu 12 prawdopodobnie nie mają ze sobą nic wspólnego, to widziałam odniesienie do poprzednich filmów, co z jednej strony było ciekawym wspomnieniem, a z drugiej nie do końca potrzebnym elementem. Natomiast, bardzo się ucieszyłam, kiedy ponownie mogłam usłyszeć słynną piosenkę The Hanging Tree, która dla mnie jest taką wisienką na torcie, jeśli chodzi o te serię filmową.

W filmie widzimy dwa zupełnie różne od siebie światy. Żądzę władzy, determinacje, zaufanie, ale i uczucie. Czy miłość to słabość? Do czego tak naprawdę zdolny jest młody Snow? Tego dowiecie się oglądając ten film. Osobiście bardzo polecam i nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę również po książkę. Choć nie ukrywam, że w moim serduszku zawsze będzie pierwotna wersja i Katniss Everdeen.

*Źródło zdjęć: pluggedin.com, polygon.com, gq.com, digitalspy.com, distractify.com, swipeto.pl, variety.com*

Lubicie serię Igrzyska Śmierci?

Widzieliście ten film? Co o nim myślicie?

Koniecznie pochwalcie się swoimi odczuciami w komentarzach!

CYTAT TYGODNIA

"Ludzie wcale nie są tacy źli(...) To świat tak ich zmienia."
Suzanne Collins, Ballada ptaków i węży

Ściskam mocno,

Wasza Adrasteja