GHOST IN THE SHELL - recenzja filmu

"Ghost in the Shell" to film powstały na podstawie anime (z 1995 roku) pod tym samym tytułem. Major (Scarlett Johansson), jedyna na świecie cyborgiczna hybryda człowieka i robota, przeznaczona do zadań specjalnych, stojąca na czele elitarnej jednostki Section 9. Jednostka ta została powołana do zwalczania najgroźniejszych kryminalistów i ekstremistów. Teraz czeka ją zadanie specjalne - stawienie czoła wrogowi, którego jedynym celem jest zniszczenie rozwoju i osiągnięć cyber-technologii Hanka Robotic.
W skrócie - policjantka cyborg próbuje odnaleźć niebezpiecznego hakera.

Gatunek: Akcja, Thriller, Science - Fiction
Czas: 107 minut

Major, a właściwie Motoko Kusanagi była niegdyś zwykłą dziewczyną buntującą się wraz ze swoimi przyjaciółmi przeciwko technologii . Jednak pewnego dnia budzi się w swoim nowym ciele robota. Zdezorientowana nie wie kim jest, co się stało i dlaczego tak wygląda. Odpowiedzi udziela jej Dr Ouelet, która przypomina jej o przykrych zdarzeniach, w których została osierocona.

Po roku bycia tajną policjantką zaczynają się pojawiać dziwne wizje związane z przeszłością. Palący się domek i wybiegająca młodzież. Major nie ma pojęcia, co to może oznaczać i każe naprawić swój system. Mózg, który jest ostatnim elementem jej człowieczeństwa nie pozwala na usunięcie tych "błędów". Co wyniknie z tego dalej? Musicie sami zobaczyć.

Ostatnio oglądając filmy szukam w nich ukrytego przekazu lub wyciągam z niego wnioski. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że uda mi się to w przypadku science-fiction, a jednak...

Trzeba uważać, kogo nazywamy przyjacielem i komu ufamy.

Jedna z głównych lekcji, którą można było wyciągnąć z tego filmu. Osoby, które są dla nas dobre, nie zawsze się takimi okazują. Nie wiemy nigdy, czego możemy się spodziewać po danym człowieku. Ludzie dużo rzeczy nam mówią, a robią zupełnie coś przeciwnego. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest fakt, że to właśnie nasi przyjaciele - osoby, które darzyliśmy największym zaufaniem, okazują się tymi największymi wrogami.

Czasem trudno znaleźć człowieka w człowieku.

Nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo potrafimy krzywdzić innych, czasami nawet nieświadomie. Nie potrafimy przepraszać, bo boimy się, że nasza duma na tym ucierpi. Oczekujemy dobrego traktowania mimo, że często wbijamy innym nóż w serce. Stajemy się sztuczni. Brak nam jakiegokolwiek człowieczeństwa. Po Ziemi już niedługo nie będą chodzić ludzie, lecz potwory.

Życie jest tak bardzo kruche.

A w takich filmach ukazane jest to jak bardzo nic nie znaczy. Ludzie zabijają bez skrupułów. Nie obchodzi ich to, że ktoś ma rodzinę, przyjaciół, pracę - swoje życie. Dla nich jest to po prostu pozbycie się przeszkody stojącej na drodze. A to, że czekało te osobę wiele wspaniałych lat - nikogo nie interesuje. 

Technologia doprowadzi do naszego końca.

Z technologią mamy styczność na każdym kroku. Co raz więcej czasu spędzamy na łączach. Powstaje, co raz więcej wynalazków. W filmie między innymi: oczy z zoomem i rentgenem, jakaś elektroniczna wątroba by pić bez umiaru i dobrze się czuć. Tam mało kto mógł być nazwanym człowiekiem. Każdy z nich miał włożony w siebie element technologii.

Widzieliście ten film? A może zupełnie nie Wasz gatunek?

Zdrowych i Wesołych Świąt Kochani!